غرفه سازي نمايشگاه،طراحي لوگو،طراحي کاتالوگ،عکاسي صنعتي

شرکت کنیم ؟؟؟ یا نکنیم؟؟

بالا رفتن هزینه های ساخت و ساز نمایشگاهی و اجاره فضاهای نمایشگاهی تنها باعث کم شدن شرکت کنندگانی که هر ساله پررنگ تراز سال قبل در نمایشگاه حضور پیدا میکردند تنها آسیبی نیست که به نمایشگاههای مختلف از جمله نمایشگاه بین المللی خورده است به نظر نویسنده بزرگترین ضربه برگزاری نمایشگاههایی است که پر شده اند از شرکت کنندگانی که حضور دارند که فقط، داشته باشند!!!....

چهره یکسان اکثر غرفه ها در نا خودآگاه بازدید کنندگان تاثیر خواهد گذاشت و به مرور از تعداد آنها کم خواهد کرد.

این آسیب متوجه چه کسانی خواهد شد؟           

1-      شرکت کنندگان؟

2-      بازدید کنندگان؟

3-      سازندگان؟

4-      و یا دولت و بخش صادرات و تولید داخلی؟

و باز از دید نویسنده این آسیب متوجه تک تک نامبرده شدگان خواهد بود. امیدواریم مسئولین با نظر ویژه به این بخش و حمایت بیش از پیش گامی مثبت بردارند.

ابداع و نو آوری با وضعیتی دشوار

در وضعیت کنونی حضور فرمالیته اغلب شرکت کنندگان و رغابت بالایی که در میان سازندگان غرفه های نمایشگاهی وجود دارد ابداع و نو آوری با حداقل هزینه هنری است که البته کار دوستان و طراحانی که پیش از این سری به گوگل میزدند تا از نمونه های خارجی کپی برداری کنند را سخت کرده است، و اینجاست که فکر برتر و ابداع حتی با شرایط سخت مثل همیشه برنده خواهد بود.

طراحی غرفه های نمايشگاهی مختص افراد با تجربه در زمينه غرفه سازی و آشنا به مقررات نمايشگاهی می باشد. متأسفانه طراحی غرفه های نمايشگاهی به افراد کم تجربه به دلایل مختلف واگذار می گردد. که این مسئله در روند و حضور افراد در نمایشگاه اثر گذار بوده است باید به خاطر داشت که حضور در نمايشگاه یک استرادژی مهم در بازاریابی می باشد.

نکاتی در غرفه سازي نمايشگاه

1.ايده خلاقانه محور  غرفه سازي نمايشگاه است.

ايده خلاقانه فرآيند پيچيده‍اي دارد و ايده‌يابي داراي روش‍هايي است که به مطالعه نياز دارد. طرح بايد مخاطب را در غرفه نمایشگاهی نگه دارد وپاسخگوي افکار و احساساتش باشد.

بايد دانست کارفرما چه هدفي دارد و روي آن تمرکز کرد که به طور حتم به يافتن ايده‌هاي ناب مي‌انجامد. البته بايد با حساسيت و دقتي بيش از کارفرما اين کار را انجام داد و خواسته هايش را به سوي اهداف جديد هدايت کرد. يکي از هنرهاي غرفه سازي نمايشگاه  بايد همين باشد که با حساسيتي که دارد به سرعت درک کند چه خواسته‍هايي سره و چه چيزهايي ناسره‌اند. براي درک اين نکات بايد مدت زيادي تحقيق کرد و با خدمات و محصولات به نمايش درآمده، فرآيند کار، يا هر چيز مشابه ديگر در مجموعه کارفرما سروکار يافت.

2. جزييات در غرفه نمایشگاهی به خوبي ديده مي‍شوند.

نمی شود غرفه نمایشگاهی را همين جوري طراحي کرد، مخاطب آنقدر به اشيا نزديک مي‍شود که تمام سهل‌انگاري‌ها را مي‌بيند، بنابراين طرح بايد به گونه‌اي ياشد که بيننده نتواند اتصالات را بفهمد، يا اگر فهميد، خيال کند يک اتصال حرفه‌اي ديده است. خلاقيت فقط در سيرکولاسيون نيست بلکه در تمام جنبه‌هاي غرفه نمایشگاهی بايد احساس شود.

3.در نمايش يک چيز معمولي نبايد غلو شود.

گاه کيفيت محصولات کارفرما بسيار پايين‍تر از حد انتظار است، در اين حالت‌ها بهتر است به شکل مودبانه از او خواسته شود که نمونه‌هاي بهتري را در اختيار بگذارد و اگر نمونه بهتري در دست ندارد، يا محصولش کيفيت پايين دارد بايد او را از اجاره غرفه نمایشگاهی منصرف کرد. البته پل‍هاي پشت سر را نبايد خراب کرد!

4. گاه سکوت و خلوت بهتر است.

روش‍هاي طراحي ميني‌مال گاه چنان آرامشي در مخاطب ايجاد مي‍کند که چاره‍اي جز ايستادن در غرفه نمایشگاهی ندارد. نمايشگاه‍ها اغلب مکان‍هايي پرآشوب و هياهو با رنگ‍ها و نورهاي گوناگون‍اند که بيينده را عصبي مي‌کنند. طراح بهتر است خود را جاي مخاطب بگذارد.

5.  غرفه سازي نمايشگاه چابکي مي‌خواهد

طرح غرفه نمایشگاهی مثل جرقه است، مثل طرح پوستر. غرفه نمایشگاهی کارزار طراحي است و تنها از عهده افراد چابک و حساس برمي‌آيد. افراد فاقد اين ويژگي‌ها  غرفه سازي نمايشگاه  را فراموش کنند.

6.ديدن تصوير سودمند است.

ديدن تصوير به ويژه هنگام خلق ايده بسيار موثر است. در مواقعي که طراح، غرفه‌اي در دست طراحي ندارد مي‌تواند به بازديد نمايشگاه‌ها برود، مجله‌ها را ورق بزند، يادداشت بردارد، فيلم ببينيد، استراحت کند و کروکي بزند.

13 نکته اساسی در مورد طراحی لوگو                            

 ما برخی از نکات مهم طراحی لوگو را در این مقاله ارائه کرده ایم که  بخشی از نظرات و تجربیات طراحان حرفه ای لوگو می باشد. البته نمی توان همه این توصیه ها را در همه پروژه های هنری به یک میزان مورد توجه قرار داد. در این مقاله راهکارهای پایه برای شروع کار طراحی یک لوگو را برای شما گردآوری کرده ایم که به شما کمک می کند کار خود را با برنامه ریزی و پس زمینه فکری لازم و کافی آغاز کنید.

 وقتی همزمان روی تعدادی پروژه کار می کنید، می توانید برای اتمام آن ها از راه های میانبرهای استفاده کنید. ما پیشنهاد می کنیم از طریق قوانین و راه های متعارف پیش بروید تا روند کار یکنواخت، زمان بندی شده و بدون هیچ چالشی ادامه پیدا کند. برای مثال استفاده از گرافیک های کلیپ آرت به ظاهر مثل یک میانبر عمل می کند، اما اگر بعدا متوجه شدید این تصویر برای چنین پروژه ای مناسب نیست تکلیف چیست؟ حتما نمونه هایی از ناکامی ها و اشتباهاتی که به دلیل استفاده از راه کارهای میانبر در طراحی رخ داده است را مشاهده کرده اید.

 ۱٫ لوگو را ساده طراحی کنید

 لوگویی که دارای جزییات زیاد و پیچیده است نه تنها به سختی طراحی می شود بلکه به سختی هم به خاطر سپرده شده به یاد آورده می شود. چرا وقت خود را با طراحی یک لوگوی پیچیده و پر از جزییات تلف کنیم در حالی که همه ما می دانیم که یک لوگوی ساده جذابیت ویژه ای دارد؟ وقتی سعی می کنید یک طراحی کاملا ساده انجام دهید، متوجه می شوید که این کار به مراتب سخت تر است. طرح های ساده از نشانه های یک طراح خوب هستند و این حقیقت را نشان می دهند که ذهن طراح بر اساس ایده های موجود در مورد یک شغل و یا کار تجاری، قادر به ساده سازی ایده های پیچیده است

 ۲٫ سایز، از عناصر مهم

 به یاد داشته باشید که یک لوگو باید بتواند در سایزهای مختلف اجرا شود ، برای سربرگ کمپانی، مخصوص وب سایت و مناسب برای آگهی های تبلیغاتی و . . . اگر طرح لوگو خیلی پیچیده باشد درک و تشخیص آن در سایزهای کوچک بسیار سخت خواهد بود. پس سعی کنید لوگو را در اندازه های مختلف ارائه کنید، چون این مسئله برای یک مشتری با تجربه اهمیت زیادی دارد.

 ۳٫ نسبت طول و عرض

 لوگوهایی که کوتاه و پهن هستند و یا باریک و بلند، از نظر بصری گیج کننده اند و تعادل بین نسبت طول و عرض در آن ها رعایت نشده است ، همچنین به سختی اجرا می شوند . لازم نیست همیشه در طراحی قرینه سازی دقیقی در طرح ایجاد شود اما وجود یک تعادل نسبتا مناسب و خوب بین طول و عرض آن برای داشتن یک لوگوی مطلوب و دلپسند از اهمیت ویژه ای برخوردار است. بهتر است کار را با یک شکل هندسی ساده آغاز کنید. لوگوهای مربع شکل به اندازه لوگوهای دایره ای تاثیر گذار و زیبا هستند.

 ۴٫ خصوصیات مجزا

 اگر سفارش دهنده از شما خواست که در طراحی لوگو از اشکال گرافیکی و متن به یک میزان استفاده کنید، روی همه اجزا به طور جداگانه کار کنید، مگر این که بتوانید از پس همگی آنها در کنار هم برآیید. بهتر است روی هر یک از آیتم های متن و شکل به طور مستقل کار کنید. سپس در پایان همگی را در کنار هم قرار داده و طرح را کامل کنید. این یکی از مواردی است که ممکن است در زمینه طراحی لوگو به شما پیشنهاد شود

 ۵٫ مخاطب هدف را در نظر داشته باشید

 معمولا دلیل این که فردی درخواست طراحی یک لوگو جدید می کند این است که احساس می کند لوگوی فعلی دیگر قدرت تاثیرگذاری خود را از دست داده است. ممکن است شرکای یک کمپانی تغییر کرده باشند و یا ممکن است برخی از ارزش ها و اهداف  اساسی و اصولی آن تغییر پیدا کرده باشد. اما اصل اولیه طراحی هر لوگو در نظر گرفتن مخاطب هدف است نه فقط تامین کردن آیتم های لازم برای بالا بردن فروش کمپانی. سعی کنید تا حد امکان این مسئله را در هنگام طراحی لوگو در نظر داشته باشید. شما به عنوان یک طراح بیشترین صلاحیت در مورد تصمیم گیری درباره این موضوع، یعنی ارائه یک لوگوی مناسب برای اثبات قابلیت های یک کمپانی به جامعه را دارا هستید.

 ۶٫ ماهیت کمپانی را در نظر داشته باشید

 یک کمپانی دارای ارزش های اصولی-بنیادی است که همیشه سعی می شود آن ها را در تاریخچه آن کمپانی آن ها برجسته و زنده نگه دارند. هنگام طراحی لوگو، طراحی باید این ارزش ها را مد نظر داشته و آن ها را در طرح خود بروز دهد. بهتر است برخی از موارد دارای ارزش را با آیتم های دیگر ترکیب کند. لازم به ذکر است که یک لوگوی هندسی که برای مدرسه و یا تدریس جبر و مقابله کارکرد خوبی دارد، برای یک مغازه بستنی فروشی که در خیابان قرار دارد اصلا مناسب نیست.

 ۷٫ لوگو باید تاثیر فوری روی بیننده بگذارد

 این فاکتور یکی از علائم یک لوگوی خوب است. لوگو باید بلافاصله بیننده را تحت تاثیر قرار دهد. طرح لوگو باید به گونه ای باشد که در چند ثانیه تاثیر خود را روی بیننده اعمال کند. باز هم اگر طرح لوگو پیچیده باشد طوری که افراد برای فهم معنی آن مجبور به جستجو و کاوش باشند، احتمالا تاثیر مطلوبی نخواهد داشت. مخصوصا امروزه که در دنیایی زندگی می کنیم که سرعت حرف اول را می زند، بیننده باید برای فهم و جمع بندی موضوع زمان کمی را صرف کند.

 ۸٫ لوگو را Tag Line (توضیح کوچک زیر لوگو) نکنید

 این آیتم مشکلی ایجاد نمی کند اما جزو طرح لوگو به شمار نمی رود. وقتی قصد طراحی یک لوگو را دارید ، یکی از اهداف شما این است که معنی و مفهوم ارزش های اساسی کمپانی را تا حد امکان ساده سازی کنید. شکی نیست هنگامی که سایز لوگو را برای استفاده روی یک خودکار کاهش می دهند، Tag Lineها به طور محسوسی غیر قابل تشخیص شده و به عبارت دیگر ناخوانا می شوند. Tag Line یا لب مطلب، را می توان در جاهایی که فضای بیشتری برای چاپ وجود دارد مثل فکس ها و یا سریرگ ها مورد استفاده قرار داد.

 ۹٫ رنگ ها را جزو اولویت های آخر قرار دهید

 در حالی که با دقت فکر کردن در مورد رنگ یک لوگو کار بسیار خوبی است، اما باید به یاد داشته باشید که ممکن است این لوگو بوسیله یک چاپگر سیاه و سفید دفتری چاپ شود. بنابراین، سعی کنید شکل و فرم طرح لوگو را اولویت نخست خود قرار دهید. رنگ در جایگاه پایین تر قرار دارد. همیشه رنگ ها را می توان در پایان کار و در مراحل پایانی پروژه اصلاح کرد و یا تغییر داد.

 ۱۰٫ رنگها را بادقت بکار ببرید

 معمولا هر کمپانی قبلا یک هویت صنفی و یک رنگ صنفی داشته است. این آیتم در هنگام انتخاب رنگ برای لوگو کمک زیادی به طراحی می کند. وقتی رنگ بندی خاصی برای طراحی لوگو نداشته باشید، باید لوگو را در رنگ های مختلف به مشتری نشان دهید. حتما شما دوست ندارید از رنگ هایی با شدت بالا که باعث پیچیده و زننده شدن طرح لوگو در هنگام چاپ روی یک صفحه و یا آگهی تبلیغاتی می شود استفاده کنید.

 ۱۱٫ به رنگ های چاپی نیز فکر کنید

 درجات مشخصی از رنگ های وب وجود دارند که می توان آن ها را از رنگ های چاپی CMYK بدست آورد. تجربه به ما یاد داده است که بهترین روش برای بررسی این که رنگ های مطمئن وب در هنگام چاپ چگونه به نمایش داده می شوند، این است که خودتان لوگو را چاپ کنید. چرا باید منتظر بمانید که مشتری ایرادها و مشکلات آن را کشف و آن را به شما بازگرداند. بهتر است لوگو را با یک دستگاه چاپگری که دارای رنگ های اصلی است چاپ کنید تا نتیجه را مشاهده کنید. به یاد داشته باشید که بهترین کیفیت رنگ را می توانید روی یک کاغذ با کیفیت عکس بدست آورید.

 ۱۲٫ طرح و مفهوم لوگو باید تا حد امکان سبک باشد

 این که لوگویی که طراحی می کنید دارای مفهوم باشد خیلی خوب است. در عین حال قرار دادن چند ایده در یک طرح لوگوی ساده کار آسانی نیست. این چیزی است که باید در صحبت های اولیه با مشتری به آن بپردازید. آنها را متقاعد کنید که هر چه لوگو ساده تر باشد تاثیر بیشتری روی بیننده می گذارد. اگر به لوگوهای فوق العاده و برجسته ای که روی اینترنت قرار داده شده اند توجه کنید، خواهید دید که همه لوگوهای کاربر پسند از طراحی های ساده ای برخوردارند که یک ایده  ناب ولی ساده در پشت آن نهفته است. هر چه ایده های اعمال شده درطراحی لوگو بیشتر باشد لوگو به همان نسبت پیچیده، آشفته و گیج کننده خواهد شد

 ۱۳٫ تبلیغات

 این آخرین مرحله از یک لوگوی موفق و قدرتمند است. هر چه زمانی که یک مخاطب برای نگاه کردن به لوگو صرف کند بیشتر باشد، میزان نگهداری آن در ذهن او بالا می رود. فکر می کنید چرا لوگوی کمپانی Nike تا این حد موفق و دارای نمای آیکونی شکل است؟ آیا فقط به آن دلیل است که یک لوگوی بزرگ و معروف است؟ مطمئنا دلیل ماندگاری این لوگو این است که از طریق تبلیغات تجاری که در تلویزیون و آگهی تبلیغاتی چاپی و بنرهای متعدد دائما در معرض دید افراد است. اگر چه این مورد خارج از کنترل طراح است، اما هنگام طراحی لوگوفکر کنید آن را برای کمپانی خودتان طراحی می کنید.

طراحي کاتالوگ و بروشور

بهتر است قبل از پرداختن به مقوله طراحي کاتالوگ درباره عکس هاي که اساس کار تشکيل کاتالوگ و بروشور را تشکيل ميدهند صحبت نماييم.

عکسها به دوگونه اند:

عکس هاي صنعتي

عکس هاي تبليغاتي

عکس هاي صنعتي همان عکسهايي هستند که مستقيما از کالا يا شي گرفته شده و مورد نمايش قرار ميگيرد. يعني در معرفي مثلا کالا يا يک خدمات از موضوع به طور مستقيم عکس گرفته و با روتوش و يا خوشگل کردن عکس ، از آن در تبليغ، بروشور، کاتالوگ، يا در پوستر استفاده ميگردد.

اما عکس هاي تبليغاتي آن دسته از عکس ها هستند که گاهي در وهله اول ربطي به موضوع ندارند، اما با کمي دقت مي توان به ربط و معني آن در کاتالوگ يا پوستر پي برد.

مثلا در تبليغات تلفن همراه يک شرکت در اروپا از تصوير يک زن مانکن به صورت قدي استفاده ميشد و در ظاهر زن مانکن هيچ ربطي به گوشي تلفن همراه نداشت، اما اين عکس نشاندهنده آن بود که افرادي خوش ذوق و صاحب زيبايي از اين گوشي ها استفاده مينمايند. اين عکس در اين تبليغ يک عکس تبليغاتي بود. اما اگر از عکس خود گوشي تلفن همراه در آگهي استفاده ميشد، انوقت به اين عکس، عکس صنعتي گفته ميشد.

چگونه بهترین کاتالوگ را طراحی کنیم؟

طراحی کاتالوگ یکی از مهمترین و شاید به نوعی سخت ترین قسمت طراحی است . قسمتی که نقطه ضعف ها و ناکارآمدی هر طراحی را بخوبی برای اهل فن آشکار میسازد .

طراحی کاتالوگ دارای یک فوندانسیون تغریبا نا محسوس است. گاهی یک کاتالوگ بسیار نا ملموس و بلا استفاده است، چرا که در آن هیچ فوندانسیون یا اصطلاحا قالبی در نظر گرفته نشده  .

کسی که یک کاتالوگ را بررسی میکند میبایستی پس از یک نگاه کوتاه قالب کاتالوگ در ذهنش مشخص شود، فرضا مشتری با یک نگاه کوتا متوجه میشود که اطلاعات فنی مورد نیاز خود را در یک کادر قرمز رنگ در گوشه سمت راست صفحات میتواند پیدا کند.

با تجربه و دیدی تیزبینانه میتوان همه نکاتی را که میبایستی در طراحی یک کاتالوگ زیبا و در عین حال ساده در کنار هم داشت.

دسته بندی کلی دوربین‌های عکاسی

دوربین‌های عکاسی در دسته بندی کلی به دو دسته دوربین‌های آنالوگ و دیجیتال تقسیم می‌شوند.

1. دوربین آنالوگ

در عکاسی آنالوگ، نوری که از دوربین عبور می‌کند بر سطح فیلم عکاسی می‌نشیند و پس از آن می‌بایست فیلم را از داخل دوربین درآورد و آن را در تاریکخانه ظهور کرد تا به شکل نگاتیو قابل رویت شود و سپس برای انتقال عکسها به کامپیوتر باید نگاتیو‌ها اسکن شوند.

2. دوربین دیجیتال

دسته بندی دوربین‌های عکاسی دیجیتال به دلیل پیشرفت روزافزون و سریع آنها در دسته‌هایی خاص و محدود کاری سخت و دشوار است و بر خلاف گذشته که دوربین‌های دیجیتال را بر حسب کیفیت حسگر و ابعاد بدنه در سه تا چهار دسته تقسیم می‌کردند، امروزه دسته‌بندی‌ها این دست دوربینها تا هفت یا هشت گونه افزایش یافته‌است که این میزان در دوربین‌های حرفه‌ای از ده مورد نیز تجاوز می‌کند.

عمر مفید دوربین‌های دیجیتالی اگر به شیوه‌ای صحیح خریداری شده باشد بین ۳۶ تا ۴۸ ماه است مگر اینکه دارنده دستگاه بخواهد کارهای دیگری انجام دهد که از توان دوربین دیجیتالی که ابداع شده، خارج باشد.

امروزه در شایع‌ترین نوع دسته‌بندی‌های دوربین‌های دیحیتال به منظور ساده کردن کار خریداران و مخاطبان دوربین‌های دیجیتال، قیمت، نوع کاربری و مشخصات فنی را به عنوان ملاک برای دسته بندی در نظر می‌گیرند. براین اساس دوربین‌ها به دو گروه حرفه‌ای و آماتوری تقسیم می‌شوند. از لحاظ تفاوت در مشخصات فنی این دو گروه می‌توان گفت دوربین‌های حرفه‌ای همچنان از سیستم دوربین‌های حرفه‌ای آنالوگ (slr) استفاده می‌کنند که شامل اجزای مکانیکی است. در حالی که دوربین‌های آماتوری به صورت کامل دیجیتالی هستند. دیگر اینکه تغییر لنز در مدل‌های حرفه‌ای امکان پذیر است و لنز مدل‌های آماتوری قابل تعویض نیست، هرچند در برخی مدل‌های سطح بالای آماتوری چنین امکانی به صورت محدود در نظر گرفته شده‌است. وزن مدل‌های حرفه‌ای از دیگر تفاوت‌ها با مدل‌های آماتوری است. سبک ترین مدل حرفه‌ای حداقل نیم کیلوگرم وزن دارد در حالی که وزن سنگین ترین مدل آماتوری کمتر از ۴۰۰ گرم است. از منظر کاربری باید گفت مدیریت دوربین‌های حرفه‌ای به دلیل ویژگی‌های خاصی که دارند، برای عموم کاربران بسیار سخت و مشکل است. به طور کلی نگهداری مدل‌های حرفه‌ای شرایط ویژه‌ای را طلب می‌کند که از حوصله و تخصص کاربر معمولی خارج است. در تولید مدل‌های آماتوری از فلسفه عکاسی برای همگان استفاده می‌شود یعنی انجام عکاسی با دوربین دیجیتال باید که آسان ترین باشد. براین اساس اغلب تنظیمات مدل‌های آماتوری به صورت خودکار توسط دوربین صورت می‌گیرد در حالی که اکثر تنظیمات مدل‌های حرفه‌ای به صورت دستی انجام می‌شود و اینکه ارزان ترین مدل حرفه‌ای (dslr) با گران ترین مدل آماتوری برابری می‌کند. مدل‌های حرفه‌ای به این دلیل گران هستند که امکاناتی فراهم ساخته‌اند که برای کاربری عام و نیمه حرفه‌ای اضافی است.

مدل سازی سه بعدی كامپيوتری چيست؟

عبارت است از شبيه سازی و يا بازسازی مدل کامپيوتری و ديجيتال پروژه توسط کامپيوتر (کالا، محصول، خدمات) با نسبت مشخص و تعريف شده اي از شباهت با پروژه واقعي (شباهت فرمي، شباهت فني، شباهت عملکردي).

مدل سازی سه بعدی ديجيتال روندي است كه به شما اجازه ميدهد تا پروژه های مختلف خود را پيش از ساخت و توليد در دنياي واقعي، در كامپيوتر و به شكل مجازی بررسي كرده و از زواياي مختلف مورد تجزيه و تحليل و اصلاح قرار دهيد. اين ويژگي به تنهای ي امتيازي بسيار ارزشمند برای تمامی طراحان صنعتی، طراحان معمار و آرشيتكت، طراحان گرافيك، هنرمندان، صنعتگران، و هر مدير پروژه و مهندسي محسوب ميشود.

به عبارت ديگر مدل سازی سه بعدی كامپيوتری فرآيند ساخت نمونه‌ اي كامپيوتری از پروژه مورد نظر است به نحوي كه خصوصيات و جزييات دلخواه پروژه را جهت ديدن، مطالعه، آموزش و يا نمايش در اختيار قرار دهد

مدل سازی سه بعدی ديجيتال يک پروژه را ميتوان از نظر زمان شبيه سازی به سه دسته تقسيم نمود :

1- مدل سازی سه بعدی ديجيتال پيش از توليد : اين دسته مدلهای ديجيتال، پيش از توليد و يا ساخت پروژه تهيه ميگردند. مثلا برای بررسي بهتر يک ساختمان و يا قطعه صنعتی و يا طلا و جواهر.

2- مدل سازی سه بعدی ديجيتال موازي پروژه : اين دسته مدلهای ديجيتال همزمان با عملکرد و استفاده و کاربرد پروژه مورد استفاده قرار ميگيرند. مثل مدلي ديجيتال از يک پالايشگاه که جهت تسلط بهتر بر روي جزييات آن ايجاد گشته و در سيستم ديسپچينگ و مونيتورينگ مورد استفاده قرار ميگيرد.

3- مدل سازی سه بعدی ديجيتال پس از پروژه : اين دسته از مدلهای ديجيتال پس از پايان عمر پروژه (تعطيلي، تخريب، انهدام و ...) مورد استفاده دارند. مثل مدل سازی سه بعدی ديجيتالي که از بناها و اشياي باستاني (تخت جمشيد، اهرام مصر و ...) قابل تهيه میباشد.

از آنجا که مدل‌های كامپيوتری قابليت نمايش يك، چند و يا تمامی خصوصيات و جزييات واقعي پروژه اصلي را دارا مي‌باشند، ابزار بسيار خوبي برای مشاهده، ‌بررسي، مطالعه و تجزيه و تحليل ويژگي‌ها و خصوصيات پروژه های مختلف را فراهم مي ‌آورند. و از همين رو دست طراحان، مهندسان و مديران را برای بررسي آن دسته از خصوصيات پروژه كه در دنياي واقعی غير قابل دسترس هستند، باز مي‌گذارند.

مدل سازی سه بعدی كامپيوتری همچنين امكان مشاهده و بررسي پروژه‌های مختلف صنعتی معماري و غيره را پيش از ساخت واقعي در اختيار طراحان قرار داده و تجسم دقيقي از ماهيت پروژه فراهم مي‌آورد.

امروزه مجموعه نرم‌افزارها و سخت‌افزارهای كامپيوتری قابل دسترس به خوبي قابليت‌های مدل سازی سه بعدی مطلوب را در اختيار قرار داده و از اين نظر افق جديدي را پيش روي طراحان قرار داده‌اند.

مدل‌های كامپيوتری را ميتوان علاوه بر نمايش توسط مانيتور كامپيوتر توسط ويدئو پروژكتور در ابعاد بزرگ نمايش داده و در جلسات و كنفرانس‌ها و سمينارها بهره توضيحي و توجيهي لازم را با نمايش آنها كسب كرد.  همچنين با ورود چاپگرهای بزرگ و فوق بزرگ رنگي به بازار ميتوان در كنار استفاده از چاپگرهای رنگي روميزي موجود برای قطع‌های كوچك كاغذ از چاپ‌های قطع بزرگ و فوق بزرگ (تا 5 متر عرض ـ طول بي نهايت) بر روي طيف گسترده‌اي از كاغذهای معمولي براق شفاف مقاوم در فضاي باز و پشت چسبدار برای ساخت پوستر و بنر و بيلبورد و تابلوهای بزرگ و فوق بزرگ رنگي با كيفيت بسيار عالي از پروژه‌های مختلف صنعتی و ساختماني استفاده نمود.

عكاسي صنعتي كه دنيا را تغيير داد :

عکاسی صنعتی

 در روزهاي ابتدايي مارس 1765 ميلادي ژوزف نيسفور نيپس در سئونه لوآر فرانسه به دنيا آمد. وي مخترع عکاسی صنعتی  نخستين عکاس جهان و پدر عکاسی صنعتی نوين است. نخستين عکس ثبت شده، توسط او عکسبرداري شده و سهم بسزايي در پيشرفت تاريخ عکاسی صنعتی داشته است. از اين رو در گاهشمار اين روز تاريخچه عکاسی صنعتی در جهان را مرور مي کنيم.

    آلبرتوس ماگنوس در قرن سيزدهم ميلادي، نيترات نقره و ژرژ فابريسيوس، نقره کلريد را کشف کرد. و دانيل باربارو در سال ۱۵۶۸م، نحوه عملکرد ديافراگم و کارکرد عدسي در دوربين تاريکخانه اي را شرح داد. ويلهلم هومبرگ در سال ۱۶۹۴م توضيح داد که نور چگونه برخي از مواد شيميايي را تاريک مي کند و در سال ۱۸۰۲م توماس وجوود انگليسي توانست روي سطح هاي حساس شده با نيترات نقره، تصوير شفافي به دست آورد. اولين تصوير ليتوگرافي نوري در سال ۱۸۲۲م توسط مخترع فرانسوي، ژوزف نيسفور نيپس توليد شد؛ اما در هنگام رونوشت برداري از بين رفت. اما نيپس در سال ۱۸۲۶م توانست عکسي دائمي از طبيعت خلق کند. ولي زمان نوردهي اين عکس هشت ساعت بود که زمان بسيار درازي است و مشکل ديگر هم اين بود که تصوير، نگاتيو بود؛ يعني هرچه سفيد بود را سياه و هرچه سياه بود را سفيد نشان مي داد.

    به همين دليل، او به دنبال يافتن فرآيند بهتري بود و با همکاري لوئي داگر، آزمايش هايي را بر ترکيبات نقره براساس يافته هاي يوهان هاينريش شولتز در سال ۱۸۱۶م انجام دادند؛ در آن سال شولتز مشاهده کرد که مخلوطي از نيترات نقره و گچ در مقابل نور، تيره مي شوند. نيپس در سال ۱۸۳۳م درگذشت؛ ولي داگر در سال ۱۸۳۷م توانست روش «داگرئوتايپ» را اختراع کند. داگرئوتايپ به اين گونه بود که به صفحه اي نقره اي مدتي بخار يد داده تا نسبت به نور حساس شود، سپس آن را درون يک دوربين جعبه اي گذاشته و با برداشتن عدسي حدود ۱۵ تا ۳۰ دقيقه نور از شئ مورد نظر به صفحه نقره اي تابانده مي شد. براي ظهور تصوير، صفحه را در محلول جيوه با حرارت ۶۵ درجه قرار مي دادند تا با چسبيدن ذرات نقره و جيوه، عکس به وجود آيد؛ سپس صفحه را در آب سرد فرو مي بردند تا سطح آن پايدار گردد، درنهايت، صفحه را در آب نمک (سديم کلريد) قرار داده و تصوير ظاهر مي شد. يکي از مشکلات روش داگرئوتايپ اين بود که فقط مي شد يک نسخه پوزيتيو يا مثبت (عکس دائمي) از سوژه ثبت کرد. در سال ۱۸۳۵م، چند ماه پس از اينکه نتيجه آزمايش هاي لوئي داگر اعلام شد، شيميدان انگليسي، هنري فاکس تالبوت گزارشي از روند عکاسي خود که آن را «طراحي نوري» ناميده بود، منتشر کرد؛ تالبوت اين روش را در سال ۱۸۳۵م ابداع کرده بود اما آن را مخفي نگه داشت و روش خود را کامل و در سال ۱۸۴۰م با عنوان «کالوتايپ» معرفي کرد.

    وي در اين روش، به جاي استفاده از صفحات فلزي، از کاغذ حساس شده به نيترات نقره با ترکيبي از سديم کلريد و اسيد گاليک استفاده کرد. کاغذ حساس شده به مدت دو دقيقه نوردهي مي شد و پس از آن يک تصوير پنهان به وجود مي آمد که آن را با استفاده از پتاسيم يد و سديم سولفات به صورت نگاتيو (منفي) در اندازه هاي کوچک تر ثبت مي کرد. سپس با استفاده از آن مي شد نسخه هاي دائمي فراواني در اندازه هاي مختلف تهيه کرد؛ تا پيش از اين عکاسان مجبور بودند صفحه حساس را به اندازه شئ مورد نظر بسازند و امکان تغيير در اندازه وجود نداشت. تا سال ۱۸۶۰م، روش داگرئوتايپ به کلي منسوخ شد و عکاسی صنعتی مبتني بر نسخه هاي نگاتيو و پوزيتيو جايگزين آن شد. در سال ۱۸۳۹م، جان هرشل با استفاده از سديم تيو سولفات روشي را براي تهيه نسخه نگاتيو روي شيشه ابداع کرد که به مرور جايگزين نگاتيوهاي کاغذي شد.

 تئوري عکس رنگي «سه رنگ» توسط جيمز کلرک ماکسول فيزيکدان انگليسي در سال ۱۸۵۵م پيشنهاد شد. بر پايه نظريه او، نور مرئي از سه رنگ اساسي قرمز، سبز و آبي تشکيل شده است. پس فيلمي از سه لايه ساخت که هر لايه آن نسبت به يکي از سه رنگ هاي اوليه حساس بود و به اين ترتيب، توانست نخستين عکس رنگي را در سال ۱۸۶۱م به ثبت برساند. بالاخره در سال ۱۸۷۴م، يک شرکت انگليسي اولين شيشه هاي خشک عکاسی صنعتی را به بازار عرضه کرد و عکاسی صنعتی جنبه عملي به خود گرفت. اما حمل و نقل مقدار زيادي شيشه، از لحاظ سنگيني و شکنندگي، يکي از مشکلات پيش رو بود تا اينکه در سال ۱۸۷۱م ريچارد مادوکس، فيزيکدان و عکاس انگليسي با ابداع فيلم عکاسي ژلاتيني، زمان عکسبرداري را کوتاه کرد و جابه جايي فيلم هاي عکاسی صنعتی را نيز راحت كرد که نقطه عطفي در تاريخ عکاسی صنعتی محسوب مي شود. جورج ايستمن آمريکايي در سال ۱۸۸۴م، فيلم رول را که فيلمي از جنس پلاستيک آغشته به امولسيون ژلاتيني است، ابداع کرد و با ساخت دوربين جعبه اي در سال ۱۸۸۸م، عکاسی صنعتی را براي مردم عادي مقرون به صرفه نمود و تحول مهمي در عکاسی صنعتی ايجاد کرد؛ شعار تبليغاتي کمپاني کداک براي دوربين هايش چنين بود که: «شما دکمه را فشار دهيد، بقيه اش را ما انجام مي دهيم.» در نوامبر ۱۹۴۸م، ادوين لند نوعي دوربين آنالوگ ظهور فيلم فوري موسوم به دوربين پولارويد را اختراع کرد که بلافاصله پس از عکسبرداري، نسخه چاپ شده عکس را پرينت مي کرد و عکس گرفته شده يک دقيقه بعد و در مدل هاي جديد تر تا چند ثانيه بعد، قابل رويت بود.

    تصاوير ديجيتال در دهه ۱۹۶۰م و در جريان پياده کردن انسان در ماه، تکامل پيدا کرد. دستگاه هاي گيرنده امواج آنالوگ، اطلاعاتي را که درمورد عکس از فضا ارسال مي شد، بسيار دشوار دريافت مي کردند. با ديجيتاليزه شدن سيگنال ها و تقويت آنها، پارازيت ها حذف شدند و تصاوير واضح به دست آمد.